Er zijn zo van die onmogelijke
dingen. Zoals aan je kind uitleggen dat zijn of haar oma ernstig ziek is. Of
nog erger, dat jij of je partner terminaal ziek bent. Het begrijpen, het
afscheid nemen en het rouwen is al zo moeilijk voor volwassenen en je lijkt
nooit de juiste woorden te vinden voor wat je wilt zeggen. Wat zeg je dan in
hemelsnaam tegen je kind?
Ik was bang dat dit boekje, net
als veel andere, ofwel te zweverig zou zijn of vol met clichés die kinderen
niet eens begrijpen. Maar gelukkig was ik mis. Met heel normale woorden en in
heel normale zinnen, reiken deze gedichtjes woorden aan om je verdriet uit te
drukken, afscheid te nemen en toch het mooie niet te vergeten.
De gedichtjes gaan van oma’s en
opa’s tot ongeboren broertjes of zusjes en gaan over verschillende situaties,
maar zijn ook wat aan te passen indien nodig. Het is een perfect boekje om in
huis te hebben voor je kinderen, maar ook op school kan het van pas komen. De
gedichtjes zijn eenvoudig, maar doordacht, en zullen het verlies niet verzachten,
maar er toch ten minste woorden aan geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten