Dit lieve boekje gaat over de fijne band tussen Fien en opa
Bert, maar ook over zijn beroerte, hoe ze schrikt en hoe ze niet helemaal
begrijpt wat er gebeurt. Het toont hoe opa nog niet helemaal in orde is als ze
op bezoek gaat en hoe ze hem kan helpen om die moeilijke dagen door te komen. Op
het einde is opa Bert ook nog niet helemaal de oude (zijn rechterhand wilt
bijvoorbeeld nog niet helemaal mee), maar de band tussen de twee is nog
helemaal intact.
Het fijne van dit boekje is dat het de angsten en de
verwarring van het meisje erkent, maar dat het niet te triestig is. Er zijn kleine,
leuke, herkenbare elementen en samen met Fien zien we vooral de positieve
dingen. Op die manier kan het boekje zeker helpen om over de eerste schok van
een ziekenhuisopname te komen en vooral te focussen op wat er wél kan, in
plaats van wat er niet (meer) kan. De lieve en zachte prenten maken het verhaal
toegankelijk, de problemen minder afschrikwekkend en ik ben er zeker van dat
dit boekje kinderen (en ouders) echt kan helpen om hun gevoelens op zulke
moeilijke momenten bespreekbaar te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten