Fourplay

Ik was nog aan het twijfelen of ik het boek zou kopen, toen ik Fourplay opeens cadeau kreeg. Leuk! Maar toen ik het boek daarna doorbladerde, was het wel met gemengde gevoelens. Zo ongeveer:

‘Oeh, leuke foto’s!’ – ‘Hm, gember-aardbei-yoghurtijs… vreemd…’ – ‘Hm, nog meer vreemde recepten…’ – ‘Oooh, dat ziet er goed uit’ – ‘Oh per seizoen? Leuk!’ – ‘Ga ik hier ooit iets uit maken behalve de fetadip?’ – ‘He, leuk concept!’ – enzovoort…

Sindsdien heb ik het kookboek al meermaals bovengehaald, maar er nog nooit iets uit gemaakt. Tot deze week. Ik had bloemkool gekocht en herinnerde me dat er in Princess Misia’s kookboek een recept stond met bloemkool. Aangezien de Vlaamse keuken mij niet altijd kan bekoren (en wat is er Vlaamscher dan bloemkool met kaassaus?), was dit een welkom alternatief! Zo gezegd zo gedaan en als ik geen te zoete vinaigrette voor mijn sla had gemaakt en niet te veel zeezoutkorrels op mijn bloemkooltjes had gedaan, was het een zeer lekkere maaltijd geweest. Nu was het iets minder lekker, maar dat was volledig mijn fout. Mea culpa.

Maar het recept zelf was wel geslaagd en dat geeft me vertrouwen om de andere recepten ook uit te proberen. De tapenade van rode paprika en noten bijvoorbeeld – dat kàn toch niet slecht zijn? Met de frittata’s van prei en aardbeien wacht ik anderzijds toch nog maar even. Niet omdat ik frittata’s te exotisch zou vinden, maar omdat ik gruwel van fruit-en-groentecombinaties. En dan spant aardbeien in ei en naast prei – hoewel dat erg mooi rijmt – toch wel de kroon.

Al bij al vind ik het een interessant kookboek om in de buurt te hebben. De foto’s geven zeker zin om aan de slag te gaan (dat helpt altijd!) en de recepten hebben de juiste verhouding tussen vertrouwd en avontuurlijk. Ze lokken je een stapje uit je comfort zone, maar ze belonen je met een lekker resultaat. Bedankt, Princess Misia, ooit word ik dankzij jou – misschien – nog een avontuurlijke eter!