Cleo

Bij sommige boeken zweven mijn vingers boven het toetsenbord … tot ze aarzelend beginnen te typen, dan weer een aantal woorden wegdoen, wat anders typen en dan komen ze uiteindelijk op gang. Bij Cleo gaat dat, op dit moment, net zo.

 

Cleo is een klein meisje dat het even moeilijk heeft: ze moet zo veel, de andere kinderen lachen met haar bril en haar enige vriend is haar dappere zwarte kat, Amadeus. Dus fantaseert ze over de avonturen die ze zou kunnen beleven als ze wegging en in die avonturen leert ze plots een nieuwe vriend kennen die het leven plots wat gemakkelijker maakt ...

Cleo is een heel leuk boek met prachtige tekeningen, echt waar, (en hier zou ik kunnen stoppen) maar … is het echt ‘voor dagdromers vanaf 5 jaar’? Is het echt een kinderboek? Pas op, ik begrijp waarom ze dat zeggen. Maar dan moet het een behoorlijk rijpe en dappere vijfjarige zijn, die niet bang is van de intense tekeningen en monsterachtige wezens in het boek. Een wat ouder kind zal daar al iets minder moeite mee hebben.

Maar … mag ik iets geks zeggen? Mag ik heel voorzichtig opperen dat dit eigenlijk een prentenboek voor volwassenen is? Herkent de mama of de papa die dit verhaaltje voorleest zich niet beter in Cleo dan de vijf-/zes-/zevenjarige op hun schoot? Is het niet mama of papa die zich altijd moet haasten, die veters moet strikken en tegelijk de kinderen hun haar moet kammen? Die mee moet rekenen, schrijven, lopen én ook nog eens goed moet luisteren én ook nog eens zijn eigen werk moet doen? Die wel eens wilt weglopen, die zonder over de consequenties na te denken zomaar de wijde zee op wilt varen om de frisse lucht op te snuiven, de stress te voelen wegzakken, de zonsopgang te zien, sterren te plukken, te dansen bij de zeemeerminnen, een dutje te doen in de wolken en om dan uiteindelijk te ontdekken dat je dicht bij huis een hele goeie vriend hebt die je dat gevoel kan geven? Waarop je kan rekenen en waarmee je de hele wereld aan kan? Klinkt dat niet heerlijk?

En daarom:

Cleo, het prachtige prentenboek voor dappere vijfjarigen, maar vooral voor hun mama’s en papa’s.